Συγγραφέας: Ferdinand Pajor, Αρχαιολόγος, ιστορικός της τέχνης
Εκδοτικός Οίκος ΜΕΛΙΣΣΑ
200 σελίδες, 160 φωτογραφίες και σχέδια, πανόδετη βιβλιοδεσία με έγχρωμη κουβερτούρα, 29,5x24,5 εκ., ελληνικά
Μετά το 1827, όταν η Ελλάδα απέκτησε την ανεξαρτησία από την οθωμανική κυριαρχία, νέες πόλεις σχεδιάστηκαν και χτίστηκαν στη θέση αρχαίων σημαντικών πόλεων. Με τον τρόπο αυτό, η νέα ελληνική κυβέρνηση εμπνεύστηκε από τις ιδεολογικές αξίες της αρχαιότητας και συγχρόνως έθεσε τις βάσεις για την οικοδομική ανανέωση της χώρας. Τον Νοέμβριο του 1834 σχεδιάστηκε για την Ερέτρια (Εύβοια) ένας νέος πολεοδομικός ιστός πάνω στα ερείπια της αρχαίας πόλης. Το βιβλίο αυτό, ξεκινώντας από την ανακάλυψη και την έρευνα της Ερέτριας, τον 19ο και 20ό αιώνα, ασχολείται με τη μορφή του πολεοδομικού ιστού της πόλης του 1834 και τις αντανακλάσεις του κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Κύριο θέμα του βιβλίου είναι το σχέδιο που επινόησε για την πόλη ο Γερμανός αρχιτέκτονας Eduard Schaubert, ο οποίος την ίδια εποχή σχεδίαζε την Αθήνα και τον Πειραιά, στο πλαίσιο της επανίδρυσης των πόλεων εκ μέρους του βασιλιά Όθωνα Α΄ (1833-1834). Tην παρούσα έρευνα τη συμπληρώνουν πηγές για την ιστορία του σχεδίου και την ανακάλυψη της Ερέτριας, αδημοσίευτα έγγραφα, νέες φωτογραφίες, καθώς και μια επισκόπηση των νεοκλασικών κτηρίων της πόλης.