Δαμάσκηνο και άγριο βύσσινο μαζί με αποξηραμένα λουλούδια στη μύτη, σε πρώτο πλάνο, υποστηρίζονται από κάποια πικάντικα, πιπεράτα, αρώματα και αρκετές δόσεις βαρελιού που εκφράζονται μέσα από μπαχαρένια αρώματα δρυός. Στο στόμα το κρασί είναι σχετικά δριμύ με οξύτητα και τανίνες να προκαλούν εξάρσεις, ωστόσο το φρούτο και το αλκοόλ να καταφέρνουν τελικά να ισορροπούν τα δύο αυτά ‘εξτρεμιστικά’ στοιχεία που η ποικιλία διαθέτει ως χαρακτηριστικά της. Στην επίγευση του κρασιού το αρχικό φρέσκο φρούτο, διαδέχεται η βαρελάτη αίσθηση και τα ξηροκαρπάτα στοιχεία.