Σύμφωνα με την ιστορία, η Coco Chanel, άκουσε για έναν «εκκεντρικό» αρωματοποιό, τον Έρνεστ Μπω, που εργαζόταν για την βασιλική οικογένεια της Ρωσίας. Εκκεντρικός για τους πολλούς, φιλομαθής και με αγάπη για τον πειραματισμό, ο Μπω λάτρεψε το challenge που του έβαλε η Κοκό: φρέσκο, με νότες σαπουνιού και μακρά διάρκεια! Της έφτιαξε όχι ένα αλλά 10 δείγματα αρωμάτων με αυτά τα χαρακτηριστικά. Και τα ονόμασε με αριθμούς: από Νο 1 μέχρι Νο 5 και από Νο 20 μέχρι Νο 24. Και κάπως έτσι δημιουργήθηκε το πασίγνωστο άρωμα με νότες κορυφής να είναι Αλδεΰδες, Υλάνγκ Υλάνγκ, Περγαμόντο και ροδάκινο. Οι μεσαίες νότες είναι ίριδα, γιασεμί, τριαντάφυλλο και κρίνο της κοιλάδας και οι νότες της βάσης είναι σανδαλόξυλο, Βανίλια, βρύα δρυός, Βέτιβερ και πατσουλί. Η Σανέλ έλεγε αργότερα στις συνεντεύξεις της: «Ήταν αυτό που περίμενα. Ένα άρωμα που δεν έμοιαζε με κανένα άλλο. Ένα γυναικείο άρωμα που μύριζε γυναίκα».