Kristin Hannah
Μια φορά –πολλά χρόνια πριν– περπατούσα στη σκοτεινή οδό Πυγολαµπίδων ολοµόναχη. Ήταν η χειρότερη νύχτα της ζωής µου και βρήκα µια αδελφή ψυχή. Αυτή ήταν η αρχή της φιλίας µας. Έχουν περάσει πάνω από τριάντα χρόνια. Τάλι και Κέιτ. Εσύ κι εγώ απέναντι στον κόσµο όλο. Κολλητές για πάντα. Αλλά οι ιστορίες τελειώνουν, έτσι δεν είναι; Χάνεις τους ανθρώπους που αγαπάς και πρέπει να βρεις έναν τρόπο για να συνεχίσεις τη ζωή σου…
Η Τάλι Χαρτ είναι µια γυναίκα µε πληθωρική προσωπικότητα, που ζει τη ζωή της κάνοντας µεγάλα όνειρα και βασανίζεται από τις αναµνήσεις ενός οδυνηρού παρελθόντος. Νοµίζει ότι µπορεί να ξεπεράσει τα πάντα, µέχρι τη στιγµή που πεθαίνει η καλύτερή της φίλη, η Κέιτ Ράιαν. Η Τάλι προσπαθεί να τηρήσει την υπόσχεση που έδωσε στην Κέιτ να σταθεί στο πλευρό των παιδιών της, αλλά η Τάλι έχει πλήρη άγνοια για το τι θα πει οικογένεια, µητρότητα και φροντίδα των άλλων.
Η Ντόροθι Χαρτ βρίσκεται στον πυρήνα του τραγικού παρελθόντος της Τάλι. Είχε εγκαταλείψει πολλές φορές την κόρη της την Τάλι όταν ήταν µικρή, αλλά τώρα επιστρέφει, θέλοντας να βρεθεί στο πλευρό της σε µια εποχή που η Τάλι είναι ολοµόναχη. Μία µόνο, τραγική επιλογή και ένα µεταµεσονύχτιο τηλεφώνηµα θα φέρουν κοντά αυτές τις γυναίκες για να ξεκινήσουν ένα οδυνηρό, δυνατό ταξίδι εξιλέωσης.
Ένα συναισθηµατικά πολύπλοκο, σπαρακτικό µυθιστόρηµα για την αγάπη, τη µητρότητα, την απώλεια και τα νέα ξεκινήµατα που µας θυµίζει πως όπου υπάρχει ζωή, ελπίδα και αγάπη, υπάρχει και συγχώρεση. Ειπωµένο µε τη χαρακτηριστικά δυνατή αφήγηση και την καθηλωτική πένα της Κρίστιν Χάνα, το βιβλίο αποδεικνύει γιατί η συγγραφέας είναι µια από τις πιο αγαπηµένες της εποχής µας.
Έγραψαν για το 1ο µέρος της διλογίας, µε τίτλο Πυγολαµπίδες:
«Το βιβλίο Πυγολαµπίδες της Kristin Hannah αφηγείται την ιστορία δύο κολλητών φιλενάδων. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, όµως, µιλάει για τη δύναµη της φιλίας και της αφοσίωσης, για τις αντιξοότητες της ζωής, για τις επιλογές µας, για τη ζήλια, τον θυµό, τη δύναµη της συγχώρεσης. Για τη µητρότητα. Για το τι τελικά είναι ευτυχία. Ενώ θέτει και το πολύ σηµαντικό και πάντα επίκαιρο θέµα του καρκίνου του µαστού. Ένα συγκλονιστικό µυθιστόρηµα επίπονης ενηλικίωσης, αφιερωµένο στα κορίτσια, στις φιλενάδες, που γίνονται γυναίκες – ευτυχισµένες και ολοκληρωµένες».
–Ελένη Κίτσου, www.booktimes.gr
«Σε µια σκηνή στην αρχή του βιβλίου, η Τάλι και η Κέιτ το σκάνε από τα σπίτια τους για µια νυχτερινή βόλτα µε το ποδήλατο. Καθώς τρέχουν µέσα στο σκοτάδι, η ατρόµητη Τάλι προτρέπει τη συνεσταλµένη Κέιτ να αφήσει το τιµόνι. Απλώνουν και οι δύο τα χέρια στο πλάι και αγκαλιάζουν τον έναστρο ουρανό, την ησυχία της νύχτας, την εφηβεία τους. Η Κέιτ είναι ευτυχισµένη. Και µπορεί η βόλτα τους να καταλήγει σε µια γερή πτώση, η Κέιτ όµως δεν το µετανιώνει στιγµή. Νοµίζω ότι αυτή η σκηνή συνοψίζει όλο το βιβλίο».
–Χριστίνα Σωτηροπούλου, www.diastixo.gr