Μια τρυφερή παραβολή για την αγάπη και τη φιλία που συγκινεί αναγνώστες κάθε ηλικίας από έναν μοναδικό διαχρονικό συγγραφέα.
Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια μηλιά...κι αγαπούσε ένα αγοράκι.Ετσι αρχίζει αυτό το όμορφο παραμύθι που το διάβασμα του αφήνει τη γεύση μιας αξέχαστης ευαισθησίας.Κάθε μέρα το αγόρι πήγαινε στη μηλιά κι έτρωγε τα μήλα της,έκανε κούνια στα κλαδιά της,σκαρφάλωνε στον κορμό της...κι μηλιά ήταν ευτυχισμένη.Μα το αγόρι όσο μγάλωνε τόσα περισσότερα ζητούσε απο το δέντρο και το δέντρο έδινε,έδινε,έδινε αδιάκοπα. Είναι μια συναισθηματική ερμηνεία του χαρίσματος που έχουν εκείνοι που ξέρουν να δίνουν κι εκείνοι που ξέρουν να ανταποδίδουν με αγάπη.