Knjiga koju su pred stručnu i iru publiku stavili dr Vladimir Krivoejev i dr Rade Ristanović predstavlja nastavak njihovih istraživanja u oblasti muzeologije i zatite kulturnih dobara na teritoriji okupirane Srbije tokom Drugog svetskog rata. Ova tema nije do sada detaljnije analizirana u naoj istoriografiji. Radu muzeja tokom okupacije mahom je posvećivana manja pažnja u okviru irih sinteza pisanih prilikom obeležavanja jubileja pojedinih muzeja. Ova publikacija je strukturirana po tematsko-hronolokom principu i autori su uspeli da nam pruže sveobuhvatnu analizu teme istraživanja. U pojedinim segmentima publikacija iskače iz zadatih hronolokih granica. Isto se odnosi na istorijat inicijativa i donoenja pravnih legislativa i stvaranja okvira za razvoj dela batinske delatnosti u Srbiji od kraja XIX do kraja XX veka.
U oblasti muzeologije ova publikacija je značajna sa vie aspekata. Prvi i najvažniji je to pruža podatke o istorijskom razvoju muzejskih institucija na teritoriji okupirane Srbije tokom ovog perioda. Autori su na osnovu temeljnog istraživanja uspeli da čitaocima približe delovanje institucija poput Muzeja Kneza Pavla, Muzeja srpske zemlje, Etnografskog muzeja kao i lokalnih muzeja u Niu, Negotinu, Velikom Bečkereku, Vrcu itd. Akcenat je stavljen i na nastojanje okupatorske i kolaboracionističke uprave da se u gradovima poput Kruevca, Jagodine i Kraljeva osnuju muzeji. Ovo nije puka događajno-hronoloka istorija već analiza koja nam pruža uvid kako su funkcionisale i sa kojim problemima su se suočavale navedene institucije. Autori su veto rekonstruisali muzejsku svakodnevnicu sa posebnim osvrtom na položaj muzealaca u ovom tekom i iskuenjima ispunjenom periodu.
Tema zatite kulturnih dobara analizirana je u dvostrukom tematskom okviru. Prva je detektovanje, popisivanje i zatita nepokretnih i pokretnih kulturnih dobara. Kolege Ristanović i Krivoejev ukazali su na osnivanje i delovanje prve ustanove za zatitu kulturnog nasleđa: Centralnog zavoda za čuvanje starina.
Drugi aspekat je totalno opozitan prvom i predstavlja analizu pljačke i unitavanja kulturnih dobara od strane okupatora.
Dosadanja istraživanja su uglavnom okupacionu politiku sagledavala kroz analizu sprovođene represije i stradanja. Ova publikacija donosi novi aspekt angažovanja nacističke Nemačke na ovom prostoru. Nudi i nova saznanja o kulturnoj politici vlade Milana Nedića.
Kolege Ristanović i Krivoejev empirijski su istražili temu. Posebno je za pohvalu korićenje velikog broja dokumenata nemačke provenijencije, to je retkost u naoj istoriografiji. Sveukupno sagledana, ova knjiga predstavlja veliki doprinos u oblasti istorije batinske politike i ustanova kulture na teritoriji Srbije.