Dobitnik Ninove nagrade.
Epistolarni roman toka književne svesti.
Pred čitaocem je knjiga koja nau književnost čini odista velikom.
Smetajući Andrićevo delo usred ličnog književnog mita, Pitalo je svoju priču o pojačanoj sadanjici ispisao kao pismo Andriću.
Putopis iz sveta Andrićevog književnog dela, kombinovan je sa izvetajem iz naeg sveta koji prati sunce ovog naeg dana. Nalazeći se usred propagandne kiklopizacije dananjiceld, autor podiže svoju tačku posmatranja i otvara nam analitičke i poetičke prozore, kako prema jednoj književnoj svesti i njenom istorijskom kontekstu, tako i prema projekciji te svesti u ovom vremenu.
Beskompromisno demonstrirajući etiku književne odanosti, ali istovremeno i etiku odanosti književnosti, pripovedanju sveta, Pitalo razgovara sa Andrićem na način blizak onome na koji je mladi Andrić vodio Razgovor sa Gojomld.
Ovaj epistolarni roman toka književne svesti, pisan je kroz tuđu svest. Usred mreže britkih asocijacija, zamaskiran je u manifestni govor eseja koji u sebi sadrži skrivenu i zbirku priča i zbirku pesama i putopis. On čitaoca izvetava o Andrićevim prozorima u svet i svest iz panoptikuma, cirkusa i knjiga; o književnim prozorima u strast i u tajnu žene; o onome to zaista jesu mitski heroji njegovog doba; o Gavrilu Principu i Mladoj Bosnild kao drutvenoistorijskom kontekstu nepravde poslednjeg kmetstva u tadanjoj Evropi; ali i o istini dananjeg sveta i njegovog neokolonijalnog ustrojstva u kome usrećitelji traže od usrećenih da se odreknu sopstvenih očijuld.
Lociran između konkretnih vremena, Andrićevog i naeg, i bezvremene književnosti, ovaj dananji Pitalov razgovor sa Andrićem, uz koritenje due kao lampe, pokazuje kako je moguće književno, jezikom slika i emocija, govoriti i o književnosti i o vremenu u kome se govori.
I zaista, nakon čitanja ove knjige, ispisane kao savreno odsvirana kompozicija, ni čitanje Andrića neće biti sasvim isto.
Nenad aponja