„ლურჯი სუფრა“ გავრცელებული იყო უმთავრესად აღმოსავლეთ საქართველოში - მზადდებოდა თბილისის, გორის, თელავის საჩითავ სახელოსნოებში. XIX საუკუნიდან ლურჯ სუფრას მოსახლეობის დიდი ნაწილი იყენებს. მისი ძირითადი დეკორატიული მოტივები - ჯვრები, თევზები, ჩიტები ირმები, მოგვიანებით კი დანა-ჩანგალი, კოვზები, ქართულ კაბასა და ჩოხა-ახალუხში გამოწყობილი ადამიანების გამოსახულებები იყო.